Koniec roku to czas dla przedsiębiorców nie tylko na podsumowanie swoich działań biznesowych, ale także na podsumowanie między innymi swoich towarów.
Remanent to dokument, który zobowiązani są stworzyć podatnicy rozliczający się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów na koniec danego roku (31 grudnina). Dokument zgodnie z § 24 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR to inwentaryzacja:
–towarów (są to wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej),
–materiałów podstawowych (są to materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu)
–materiałów pomocniczych (są to materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości),
–wyrobów gotowych (są to wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane),
–produkcji niezakończonej (jest produkcja w toku oraz półwyroby (półfabrykaty))
–braków (są to nieodpowiadające wymaganiom technicznym wyroby własnej produkcji, całkowicie wykończone bądź też doprowadzone do określonej fazy produkcji)
–odpadów (są to materiały, które na skutek procesów technologicznych lub na skutek zniszczenia albo uszkodzenia utraciły całkowicie swą pierwotną wartość użytkową).
W remanencie na koniec roku nie ujmuje się środków trwałych i wyposażenia.
Spis z natury powinien być sporządzony w sposób rzetelny, zgodny z rzeczywistym stanem, staranny i trwały, w szczególności powinien zawierać:
-imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy),
-datę sporządzenia spisu,
-numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,
-szczegółowe określenie towaru i innych składników,
-jednostkę miary,
-ilość stwierdzoną w czasie spisu,
-cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,
-wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,
-łączną wartość spisu z natury,
-klauzulę „Spis zakończono na pozycji…”,
-podpisy osób sporządzających spis,
-podpis właściciela zakładu (wspólników).
Sporządzony remanent należy także prawidłowo wycenić. Materiały oraz towary handlowe objęte spisem wycenia się według cen zakupu lub nabycia. Półwyroby, wyroby gotowe i braki własnej produkcji wycenia się według kosztów ich wytworzenia. Odpady użytkowe, które utraciły swoją pierwotną wartość w toku produkcji, wycenia się według wartości oszacowanej z uwzględnieniem ich przydatność do dalszego użytkowania.
Jeśli podatnik w swojej firmie nie ma towarów, które podlegają pod sporządzenie remanentu (są to na przykład firmy usługowe) to wartość remanentu wynosi 0 zł i również powinna być wpisana do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Remanent jest wtedy oświadczeniem przedsiębiorcy, że na dzień 31 grudnia w firmie nie znajdują się żadne artykuły objęte remanentem.
